Az Kalsın İnanacaktım!

Kendi başrolünü oynarsın
/ tozu kalmış pembe filmlerinde.
Bir baksana aynaya, vicdanın ne diyor?
/ kararsızlık kokan selfielerinde.
Seni çoğaltan kim bilir misin?
/ suya yansıyan pinokyonun yeminlerinde.
Avaz avaz gizlediğin ağlamaların çöreklendiği
/ değirmen taşlarının üzerinde.
Gözünün içine baktığını sandıklarının
/ ruhundaki serapların doluştuğu sandukçanın içinde.
Keşkelerini sayma şimdi, bekle,
/ zamanla zaten sayamayacaksın baktığında maziye.
Alışveriş tapınağında harcayacağım seni,
/ Üstü kalsın cümlesine yansıyan şıkırtılar içinde.
Ben şimdi sana bir koca ülke bırakıyorum,
/ Dili, dini, örfü, kültürü senden ol(a) mayan BEYinde.
Bana seni versen ne olur,
/ Ayaklanmış duygularımın ayıklandığı yerde.
///
Çarşambayı çarşafa sar, perşembeyi perişan et,
Cuma mübarek gün, Allah kabul etsiin.
Çocuktum ufacıktım, az kalsın inanacaktım.

ahmed emin fidan / cotyora nisan 2014