Sordum.
Kısa cevapla sustu.
Derdini anlatırken uzun cümleler kurmaktan bile vaz geçmişti.
Haklıydı yine.
Savunmasız, korunaksız, yitik kalışımın kaçıncısıydı.
İçim çığlık çığlığa
Ellerim kaçıncıyı yazıp yırtıyor
Az kaldım
Büyük konuşmalarının gereği mi bunlar
Bak çiçeklerin de uykuya durdu
Hadi uyandır bizi
'Geçti' de ağlayarak uyandığımız sabaha karşılarda.
Şefkatinle büyüt yeniden
Üşüyorum
Yalnız bıraktığın ellerim soğuğa mı emanet
Kayıt Tarihi : 15.11.2020 23:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!