Az Kaldı Şiiri - Osman Öcal

Az Kaldı

Merdinen de bre balam merdinen,
Uyuz tayı satmamıza az kaldı.
Ülkü ölmez ısmarlama derdinen,
Toz dumana katmamıza az kaldı.

Çıkmış kılıç girmez artık kınına,
Yiğit olan ödün vermez canına,
Yiğitlik yaraşır Türk’ün şanına,
Kaypaklara çatmamıza az kaldı.

Her hece gebedir bir gündüzüne,
Özünü kaybeden döner özüne,
Doğudan batıya yağı gözüne,
Mızrak gibi batmamıza az kaldı.

Er olanlar meydanlara doluşur,
Dirilmiş bozkurtlar yine uluşur,
Türk budunu aynı safta buluşur,
Taşa yumruk atmamıza az kaldı.

Yeniden doğuşun yıldönümünde,
Bir bahar mevsimi zafer gününde,
Dağlar eğilecek Türk’ün önünde,
Hun kımızı tatmamıza az kaldı.

Turan’ın vizesi gönül cebinde,
Şafak söktüğünde bir iki binde,
Vuslatî der Tanrı dağı dibinde,
Otağ kurup yatmamıza az kaldı.

Osman Öcal