Az Kaldı Şiiri - Ahmet Kırımlı

Bu sözler sana sevgili! Dinlersen karınadır
Sabrımın çelik bendini yıkışıma az kaldı
Dünü unuttum zamanla feryadım yarınadır
Kinimi nefretimi gör döküşüme az kaldı

Üflenmeye ramak varken şu gönlümün suruna
Gözüm kaymıyor bilesin hiç bir sevda nuruna
Aldanmayıp dostlarımın 'Bekle'sine 'Dur'una
İsyan ile zıvanadan çıkışıma az kaldı

Saçlarım tarak bilmez Yar, sakalım hayli uzun
Gündüzüm katran sürünür, geceler sonsuz hüzün
Türlü çareler denedim, gönlüme geçmez nazım
Son çare ki sol yanımdan söküşüme az kaldı

Şimdi sana ne söylesem bilirim yine azdır
HEr dem bahar olmaz inan, yaz biter ardı güzdür
Sanma dünyada tüm yollar, ömrünce böyle düzdür
Ben gidince göreceksin, Yokuşuna az kaldı...

Ben bana yetmiyorum bak, bana ben mi bıraktın
Beni yar görmedin lakin, bana sen de ıraktın
Bİlmedin ki ölümümden bir önceki duraktın
Bu sevdalı başıma ahh...sıkışıma az kaldı...