Yine bakışında yüreğim yandı
İçimde çağlayan özlemden kandı
Ufuklar ağardı zaman daraldı
İnanki birtanem vuslata azkaldı
Yüzünü gördümya neyime tasa
Gam yemem koysalar yanan ataşa
Hasretin sancısı dönüşür gama
İnanki birtanem vuslata azkaldı
Yakıyor bu sevdan beni özümden
Ağlıyor gözlerim senin yüzünden
Üzülme sevdiğim dönmem sözümden
İnanki birtanem vuslata azkaldı
Dağları yol edip sana koşarım
Rüzgar olur eser bendim aşarım
Yoluma çıkanın aklın şaşarım
İnanki birtanem vuslata azkaldı
Bu defa inandım kader gülecek
Ekmeği tuzumu sevdam bölecek
Düşman ağlayıp dostlar gülecek
İnanki birtanem vuslata azkaldı
Mahrumiyim candan seveni buldum
Telaştan yerimde duramaz oldum
Saati takvimi yerlere vurdum
İnanki birtanem vuslata azkaldı
Halil İbrahimoğlu
12-07-2009 Köln
saat akşam sekiz buçuk
Kayıt Tarihi : 12.7.2009 23:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!