Kilise çanı misali tutturmuş bir melodi
Sallanır aylak aylak
Gözlerinde kırık talaşlar
Cebinde kokuşmuş müsveddeler
Tam bin yaşında gezgin ayyaş
Ezelden titrek olan bu gökyüzü sönüyor puslu soluğundan
Duman oldu onun ömrünün geçtiği duvarlar Tam bin yaşında gezgin ayyaş
Paltosunu geçirince soyutlanır
Ezelden beri bir meçhuldür oysa
Gece sokaktaki kirli taşa uzanır
Şimdi bin bir yaşında gezgin ayyaş
Kayıt Tarihi : 29.7.2024 20:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
2021
![Ayşe Hümeyra Evliyaoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/07/29/ayyas-49.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!