Sana söylüyorum Ayva ağacı:
Bilmem söylediklerimi anlayacak mısın?
İnsan ağaçlarına söyledim anlamadılar.
Her şeyi sömürdüler,
Her şeyi kullandılar,
Herkesi ve kesimi aşağıladılar,
Bizim bilmediğimiz bir şeyler mi icat edildi yoksa...?
İnsanları oraya,buraya savurdular,
Yoksa Allah rızık tayini için birilerini mi görevlendlrdi?
Haşa...
Nedir bu böbürlenmeler,celallenmeler...
Aşağılamalar, yalakalıklar...
Yoksa yer yüzünde biz ters mi yürüyoruz, ters giden bir şeyler mi var...?
Yoksa aşağılar yukarılar mı...?
Söyle Ayva ağacı...
Senin yer altında dalların mı var?
Yer altında meyven mi var?
Onlar da böyle sarımı, sonradan mı sarardı...?
Aynı enerji yi aşağıda da alabiliyor musun?
Konuşamıyorsan da işaret ver...
Ora da kuşlar yok mu?
Böcekler, kuşlar aynımı?
Ben orayı tercih edeyim.
Belki... Orada...,
Yalakalık, riya, Çekememezlik, samimiyetsizlik,
Haksızlık, adaletsizlik yoktur.
Ora da dürüstlük vardır?
Orayı bana anlatsana Ayva ağacı...?
Belki de sende şaşırdın...
Aşağıyı, yukarıyı karıştırdın,
Sen de anlamadın, aldandın.
Sana da acımadılar...
Öyleyse Ayva ağacı:
Hadi hep beraber eskiye dönelim,
Ö günlere... Herkesin herkese saygı duyduğu,
Adil paylaşımın, hakkın geçerli olduğu,
Benim özgürce dolaştığım,
Senin özgürce gökle kucaklaştığın, huzurun, mutluluğun olduğu günlere...
Koca çınarların günlerine:
Yavuzların, Kanunilerin, Fatihlerin,
Akşemsettinlerin, Aziz M. Hudai lerin,Mevlanaların,
Kapısının eşiğinde ağlaşan o mahzun yiğitlerin günleri ne...
İşte böyle Ayva ağacı...
Senin de benim gibi yavruların var mı?
Onlar Ayvan dan bir ağaç,
Sen ise Ayva ağacı..
Ben ise:
Günahı ve sevabı yüklenmiş Adem den bir Adam.
11-10-2014
Kayıt Tarihi : 2.3.2015 15:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!