Yanı başında oturuyorum çocukluğumun
Sarılıyorum ona sıkı sıkı
Baktıkça küçülüyorum
Baktıkça diniyor
Badem ağaçlarına özlemim
Saç örgülerimi tutuyorum
İki ucundan
Uzun incecik
Bir söğüt dalı gibi
Üzerimde en sevdiğim
Mor kurdaleli kazak
Annemin elleri kokuyor
Uzanıversem avuçlarına boydan boya
Yumuşacık kirpiklerini üzerime örtsem
Hâlâ hayatta diyorum
Şu ayva ağacı
Çok yaşlanmadıysa
Hadi bana yine salıncak
Yap anne
Ve benim için
Öp rüzgarı
Alacağım var çocukluğumdan
Büyümüşlüğüme
Kayıt Tarihi : 28.7.2024 09:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hatike Şengül](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/07/28/ayva-agaci-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!