Ayten Öner Şiirleri - Şair Ayten Öner

Bir gün gelir sen de seversin,
Her aşığa vuslat dilersin,

Akar ilmek ilmek sözlere,
Yürek saklından her bir hece,

Mayası bozuksa kişinin eğer,
Düzen neylesin, kanun neylesin.
En köklü aşklar bitermiş meğer,
Seven neylesin, kanan neylesin.

Ruh kömür, kirliyse beden,

Sensizlik dehlizlerinde kaybolsa bu başım,
Gözümden gönlüme aksa hep zehirli yaşım,
Tadı olmasa ayrı yenen ekmeğin,aşın,
Ömrüm senin, yolunu beklemekle geçecek,

Yokluğun girdabında nöbet tutsa gözlerim,

Olanı sezer, dünyayı bezer,
Gözleri süzer, aşk ile gezer,
Kendisi ezel, ömrüme tezel,
Tek bana özel, gülüşü güzel.

Alın yazıma, tebessüm eder,

Canım tek canına vuruldu,
Gözlerimin feri söndü, yas kuruldu,
Sevda denizimde sular duruldu,
Sensiz gönlüm boş gülüm.

Yalnızlığım yokluğunda uyudu,

Sanma ki seven yürek tek,
Enderin atışın var bende,
Leyla nası yaşayamadı yek,
Cananın canıda sende hep,
Umutsuzluğum mutsuzluğuma sebep,
Kederi al sevgimle aşına şerbet et.

Evlat! Tek nasihatımdır bu sana,
Güvenme Dunyada hana hamama,
Sakın izin verme nefrete,kana,
Kötüyü alıp iyiye yamama,
Dört elle sarıl geçmeden zamana,
Kucaklamadan seni toprak ana.

Mecnunum var beklediğim,
Hayal atı yelesinde,
Hasretin de molası var,
Yaşamın bir karesinde,
Soluk benizli sevdalar,
Bitecek günün birinde,

Anılara sarıldım,
Kaderime darıldım
Dertten derde karıldım,
Bırakmadı gözlerin,

Hayalleri kuruttum,

Yokluğun, acılarıma gardiyan oldu yar,
Sensiz yamaçlarım zemheri, kar;
Gecelerim zifiri, gözyaşlarım pınar;
Senden ayrı yıllarımı yitik say,
Yokluğunda suda yakamoz ağlar, gökte ay.