Eceliyle ölmek neydi?
Unuttuk nicedir.Ya yandık
Ya parçalandık,Pürtelaş bak
Un ufak olduk,dağıldık
Yazık ki ne yazık!
Beni sana çeken yer çekimi,
Yüzümde beliren izler,
Hepsi onun eseri,
Med-cezir gibi gidip,
Yeniden dönüyorum,
Bir sevdayı büyütürken,
Ben tembel bir göçmen kuştum
Göçemedim yine senden
Ölürsem bu kış soğuktan
Bilesin "Sen"den
Hiç işlemediğin bir günahın
Görünmez iplerine asıldın mı hiç?
Son arzunu söylemeye bile fırsat vermeden
Çektiler mi ipini?
Sen şimdi bir yaşamak düşün kendine kendinsiz.
Bir vakit düşün,
Sana bir şarkı söylesem,
Hangi tür seversen, karışık.
Saçların dağılmış rüzgardan,
Zülüflerin tel tel olmuş karışık,
Zihnim düşünmekten yorulmuş,
Bugünlerde kafam karışık.
Pürtelaş Hanım cancağızım ne derdin varsa söyle;
Bazen söyleyemediklerin birikir gözlerinde,
Oysa bir bulut geçmişti deminden
Bıraksaydım onunla birlikte,
Kelimelerim ürkek telaşlığında
Yağmur olup birikseydi ellerinde
Kimbilir, belk bir gün
Toplayıp bütün dağıttıklarımı
Alıp başımı giderim,
Ağırdır geride bıraktıklarım
Ben yetinmezliğimle yetinirim.
Kimbilir, belki bir gün
Yine kar yağıyor sevgilim;
Üşüyen yüreğimde, yer kalmamış incinmelere
Toprak doymamış, karın verdiği serinliğe,
Yine kar yağıyor sevgilim,
Saçlarımın her teline.
Sen geçerken kıyılarımdan
Önce kuşlar terk etti bu şehri, sonra da sen,
Önce kuşlar gelmesin ne olur, illa ki sen
Yalnızlığımı bırakacak emanetçi aratma
Beni bu kış gününde çaresiz bırakma.
Seni düşündüğümde
Bir tatlı rüzgar esiyor.
Meltem sanıyorum,
Yüzümü okşuyor.
Seni düşündüğümde,
Ne oluyorsa oluyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!