Ayser Özbakır Şiirleri - Şair Ayser Özbakır

Seven kolay geçer çetin sıratı
Müjde olsun yerle göğün arası.
İlâh-i emirde budur fıtratı
Son hecemdir sevdik şunun şurası...

Âşina olduğum, o gece yine
Yattım da bağrına, uyuyamadım.
Ser yastığa küskün,el dövdü sine
Battım da bu gece uyuyamadım...

Be hey gönül ben senin, aklına şaşıyorum
Sen kılavuz olunca, mestâne yaşıyorum...

Cürmünü unutmuşsun bu senin ki iş değil
Bir kulu seviyorsun bana diyorsun eğil...

Şafağın atışıyla, güne merhaba derken
Eflâtun özlemlerle, sineni deleceğim
Müezzin ilk ezanı, şerefeden okurken
Sır dolu vakitlerde, aklına geleceğim...

Salihâne niyetle, abdest aldığın suda

Bakarak kızıl ufka, maziye daldığında,
İçinde ki feryatı duyarsan sana yeter.
Şu cihanda yıkık bir virane kaldığında,
Ara sıra sesini, duyursan bana yeter...

Ayrılık rüzgarıyla savrulsan yelden yele,

Gelmiştir yuvadan uçmanın vakti
İçimde nahoştur,zonklayan sızım
Perçinleştirildi,evlilik âkti
Beni senden mahrum,eyleme kızım...

Yüzlerce dostlarla,bir aradayız,

Ben seni sevdim mi bilemiyorsun
Ama okşamayı saçlarını ellerimle
Bir bahar gününde sana akmayı
Yani sen olmayı
Onları sevdim işte...

Ağır ol misafir indi son perde
Üç günlük dünyanın sahtekâr fonu
Sultanlık kölelik eşit o yerde
Kısalan yolların göründü sonu..