Aysel Eğrek Şiirleri - Şair Aysel Eğrek

Susturdular beni, susturdular yavrumu ...
Evladımı alıp yüreğimi yaraladılar....
Bir anneye zulmün en büyüğünü ettiler,
Ama bilsin dünya; ben hâlâ ayaktayım....

Gözyaşım secdeye karıştı ,

Doğruluktur yolumuz,
Aşk ile yürürüz.
Eğriyi doğru demeyiz,
Sevgiyle bakar gözümüz.

Selamı eksik olanı

Ufkumda doğan güneşim sen,
Işığınla huzurunla dirilirim ben .
Her nefeste aşkınla filizlenirim,
Gülüşünle bahar olur gönlüm…
Seninle ..... Yalnız sen.......

İnsan ayrımcılığı en yakınılarından öğrenir.
Evlat ayrımı, kardeş ayrımı, yol ayrımı…
Seçenek çok sonu yok.. Hep “insan olsun” derler Yalan! Sakın inanma;..Çoğu doğruyu. söylemezler Kimi mezhebe ayırır , kimi dine göre

Kimi inançsız yaşar, kimi sadece anı.

Bu sabah hiç uyanmak istemedim! Aynı rüyayı görmek için, Rüyalarımda, rüyalarımla savaştım. Biraz daha görebilmek! Biraz daha hissetmek için... Görüp dizlerinde uyuyabilmek için... O kadar savaştım ki! Tekrar, tekrar aynı rüyayı yaşayabilmek. Kokunu burnumda hissedebilmek için... Sabahlar olmasın, alarmlar çalmasın..... Bir daha hiç uyanamayayım isdedim... Kulağıma fısıldadın, ben geldim! Ağlama kızım.....

Gel desem, gelemezsin biliyorum.
Bunu bilmek çok acı verici
Son nefesini verip gittin,
Dünyada sensiz yaşamak çok zor..

“Beraber gidelim.” dediğimde,

Biliyor musun ! Sevgilim
Alıştım artık sensizliğe,
Yüreğim taş bastım ,yarama tuz
Bana bıraktığın bu yalnızlığa
Korkmadan bakıyorum ! Karanlığa.

Bir Çocukluk Yaptım

Bir çocukluk yaptım,
Sevdim seni.
Karartım gözlerimi. Âşık oldum sana...

Bir gün ben ölürsem,
Doğruları bulamadı...
Hep ,hep yalanlara kandı.
Yaraları arşa uzandı,
Acıları dağları aştı.

Bir sigara yakarsın, dumanı sarar geceni,
Bir çay koyarsın, ısıtır üşüyen yüreğini
İkisi de sırdaş olur yalnızlığına ...
Biri dertleri yakar, biri yaraları dağlar.

Her nefeste yeniden yaşanır, sevdanın sesi..