Aysel Çoban Şiirleri - Şair Aysel Çoban

Düşlerim son anda kayıp gitti ellerimden
Bir su damlası gibi
Düşen o damla
Telefon sesinde donup kaldı
Yaşanmayan yaşanmışlığı silmiştim birden
Silinmişliğin ardından

Ben seni değil…
Hissettirdiklerini sevdim
Ne kadar uzak olsan da
Hep sende olacak sevgim

Ben gözlerini değil…

Bir gül gördüğünde
Koklamak istersin
Bilirsin kokusunu,
Güzeldir

Bir geçimsiz gönüle rastladığında

Umudun umduğu yerdesin
Gönlün gönle kandığı yerdesin
Sen bu garibe eziyet eden yerdesin
Gülüp geçme
Gidip gelmeyen gariptesin

Ben bu bahar yokum Aykız
Sen git…..aşkını alarak git.
Yüreğini dinlemeden git,
Ben bu bahar yokum Aykız.

Akarsu olup aktım yüreğine

Ben geldim dost…!
Kaç zaman oldu görmeyeli
Sesini duymayalı
Yalnızlığımla geldim sana
Paylaşır mısın.
Öylesine naçar yüreğim,

Yalnızlığı yakala bir an
Bırakma soyunuk sessizliği
Ben istemeden

Durgun günleri gözetle
Hareketlendir bezgin saatleri

Gün gözlerimde bitmeden
Sen çıkageldin
Gün daha da renklendi, varlığınla

An yüreğimde süresini tamamlamadan
Sen gidiverdin

Bir kuşluk vakti, dolaşıyorum ıssız sokakları
Soğuk beyazın taneleri düşüyor yeryüzüne
Sokak lambalarının ışığında her yer ışıl ışıl
Kafamı kaldırıp, içime çekiyorum titreten havayı
Kirpiklerime düşen kar tanesi ürpertiyle bütünleşiyor
Ben titrerken,

Yeni yıl başlangıcı gibi gözlerin
Çakmak çakmak kış güneşi gibi
Bir duruş bir gülüş bir eda sende
Gel yenile yine gönülleri bu akşam

Yüzün adınla özleşir an be an