Aysel Al Şiirleri - Şair Aysel Al

Ay! ... Ay! .. Ay! ...
Bulutlar ağladı mı ne?
Ortalık damla damla
Akıyor, akıyor seller
Ay! ... Ay! ... Ay! ...
Yanlış mı görüyorum ne?

Gelmelisin?
Tutmalısın ellerimden?
Konuşmalısın benimle
Anlatmalısın?
Anlatmalısın aşkımızı bir iyice...

Yüreğimde kanatlanırken fırtınalar
Öylesine sıcak bakma ne olursun
Bitmez bu yaşamda iniş çıkışlar
Yüreğimde gizli hatıralar
Bir dua gibi dalgalanırken umutlar
Gel mutluluğa gel ne olursun

Bir dilenciyim geldim kapına
Aç yüreğim ne olursun
Sevgi dileniyor senden
Gidecek yeri yok
Sor ne olursun?

Her bir damlada yeşeren can olayım
Mutluluk getireyim o damlaya
İçimizde bir cihan gizli biliyorsun
Sevmek zamanı gelmiş mi ne?

Nedir bu heyecan?

Yollara dökerdim kır çiçeklerini
Ne gam kalırdı, ne keder
Yüreğimde bir neşe olurdu
Ayaklarım yerden kesilir,
Onsekiz yaşına dönerdim vallahi!
Ah bir gelseydin Ankaraya...

Önce Aşk sen geldin
Fırtınayı beraberinde getirdin
Bir sürü soru ve sorunlarla
Yüreğimi deldin geçtin

Önce Aşk sen geldin

Bir bahar akşamı tanıdım seni,
Birleşti ellerimiz,
Ilıman havalarda,
Doldu, taştı içimiz.
Destanlar üstü,
Destan oldu sevgimiz,

Kara basan gibisin
İçimi karartan
Nukleer bomba gibisin
Duygularımı sarsan

Alev gibisin

Seni özlediğimi söylüyorum
Bu nasıl bir şey
Ah keşke!
Özlem denilen duygunun
Dili olsa da anlatsa kendisini
Anlatamıyorum