Aysel Al Şiirleri - Şair Aysel Al

İğne deliğinden koca evreni
Görüyorsun biliyorum Mevlâna
Gönülleri iplik iplik sevgiyle
Örüyorsun biliyorum Mevlânâ.

Gökten alıp yere, halka, halka verirsin,

Benim gözlerimle gör denizi
Martı kanatlarına buse kondur
Sarıl dalgalara
Benim gözlerimle....

Sonra sonra,

Ölümüne yeminliyim
Bölemezler sevgimizi
Sonsuzluğun yolcusuyuz
Ayıramaz kimse bizi...

Alın yazım kaderimsin

Bu gece bir başka
Umudum hayallerim, korkularım bir başka
Sanki yüreğimden kanatlanıyor bir damla yaş
Göz yaşlarım dahi bir başka
Anılar gelip geçiyor
Bana dokunmuyorlar

Ay, sele düştü
Ay, sele düştü
Gök boşaldı sanki
Ay, sele düştü...
Çilesini çekmek de
Aysel'e düştü...

Çılğından çılgın, deliden deliyim
Şirin, Leyla vız gelir yanımda
Nerde dağları delecek Ferhat?
Nerde çölleri geçecek Mecnun?

Ruh kökünden fırtınalar estiren ey!

AŞKIM

Aşkım;
Seni yanımdaymışsın gibi hissettim,
Seni görmek istedim,
Ve teninin kokusu alevlendi tenimde,

Söyle sevğilim söyle bana
Balonlarım nerede?
Küçücük bir çocuk gibi
Oynamak istiyorum

Söyle sevgilim söyle

Uzun boylu yakışıklı
Aydınlık bir yüzü var
Sıcacık bir yüreği
Bilgili
Güvenli ve cömert
Bilmem anladın mı?

Siz dört mevsim var diyorsunuz
Bense beş...
Siz dördünü örtülerle kaplıyor,
Bir ömrü hesaplıyorsunuz,
Benim umurumda bile değil...