Ayşegül Toker Şiirleri - Şair Ayşegül Toker

Yalnızca sevgin olsa her şeyin.
Varlığın ise aşk servetin.
Ben sensiz cihanı neyleyim.
Gönüllerdeki zenginliğin.
Kalplerimizdeki hazinelerin,
Hükümdarları biz olalım.

Bu dünyada güzel olan sevmek hissi.
Karşılıksız seveceksin birisini.
Eğer o da sevebilirse seni
Doyumsuz olur sevgi.

Dünyada her şey yalan; sevgiden başka.

Pembe, duru tenine,
Küçük, şirin eline,
Dalga dalga saç teline,
Dokunmaya kıyamadım.

Dudaktaki gülüşüne,

“Görür görmez vuruldum”la başlar.
Sahte bakışlar, yalan aşklar.
Gözlerde, sözde hayran bakışlar.
Yalan bu insanlar, ucuz bu aşklar.

Sıradan bir süreç yaşanır.

Neden sustu güzel sözlerin?
Hani bana sevdiğini söylerdin.
Mahrum bırakma beni sözlerinden.
Sözlerine ihtiyacım var.

Neden eskisi gibi bakmaz gözlerin?

Ne olur öyle suskun durma.
Bir şeyler anlatsana bana.
Öyle soru da sorma ama.
Sadece kendini anlat bana.

Bana sevgiyi anlat.

Sus. Konuşmasın dudakların.
Hislerini anlatsın duyguların.
Seranatın sesi yankılansın.
Bu gece hislerini notalar anlatsın.
Seranatın sesi gecede çınlasın.

Yine sensizim bu gece
Sana seslenen dilimde,
Milyonlarca hece
Binlerce kelime.

Niye gelmedin diye,

Varlığın kilometreler,
Sıcaklığın aylar ötede kaldı.
Seni yad eller aldı da,
Bana hasretin kaldı.

Oysa nasıl ihtiyacım var sana.

Yine yalnız uzandım yatağıma
Kışın mı yoksa yalnızlığın soğuğu mu bu?
Bakmak istemiyorum etrafıma.
Düşünmekten kaçıyorum yalnız olduğumu.

Yeni bir güne yine yalnız başlamak.