Ayşegül Toker Şiirleri - Şair Ayşegül Toker

Ah biz ne kötü ettik.
Bir günü daha küskün bitirdik.
Ne söz söyledik, ne laf dinledik.
Oysa ne güzel bir ikiliydik.

Özürler fayda etmedi.

Aslında bir çocuk gibi sevilmeye açım.
Sevilmek istiyorum ama sevemiyorum.
Bu zamana dek yanlış insanları sevdim.
Yanlış insanlar beni sevdi.
Çok mu zaman geçti sevme yaşımın üzerinden?
Kendimi kırkını aşmış biri gibi hissediyorum.

Ah seni bir kollarıma bir alsam.
Alsam da uyutsam seni kucağımda.
Ah o güzel teni bir sarsam.
Sarsam da onu bir ben koklasam.

Sabahlara birlikte selam eylesek.

Zaman ne olur geçme.
Sesimi yükseltemiyorum ama lütfen beni duy.
Şu anda onun kollarındayım.
Ve bu anın bitmesini istemiyorum.
Zaman ne olur duy sesimi ve dur.
Geçmesin dakikalar, bitmesin saatler.

Bir gün gelir hayat biter
Perde iner
Söylenmemişler kalır geride.
Bir de yaşanmamışlar.

Olan olmuş derler

Sence aşk bir oyun mu?
Bir ebeleyen var, bir sobelenen.
Ebedir, kalbini vurup, giden.
Sobelenendir kalbini teslim eden.

Aşk bir kumar oyunu mudur?

Olmuyor.
Çok denedim ama olmuyor.
Kimse senin gibi olmuyor.
Senin yerin hiç dolmuyor.

Isıtmıyor.

Kimse bilmeyecek
Aramızda geçenleri
Kimse bilmeyecek
Yaşadığımız hislerimi.

Ne sen konuşabileceksin bir iki söz.

Küçük bir kız çocuğu gördüm.
Çeşmenin önünde oturuyordu o gün.
Ayaklarını serin suya uzatmıştı.
Dalgın bakışları suyu seyre dalmıştı.

Usulca yanındaki taşa oturdum.

GERİ DÖN

Gittiğin yollara baka kalalı mevsimler geçti.
Rüzgarlar silip, geçti ayak izlerini.
Ama ne zaman
Ne de mevsimler unutturabildi seni bana.