Ayşegül Tezcan Şiirleri - Şair Ayşegül T ...

Ayşegül Tezcan

Ayrılık acısıyla ağlardı hüznün içinde yüzen deniz kızı her gece… Tahammül edilmez bir yokluktu avuçlarındaki titreme. Hasretli gözyaşlarıyla engin denizlere açılırdı gerçeklere meydan okuyarak. Cesur yüreği ile kucaklardı denizin hırçın dalgalarını. Bakışları; suskun bir güz güneşi, her gülümseyişi; bin yıllık figan olurdu yıldızsız gecelerde, vuslatı bekleyen yüreği biçare…

Ayazda kalmış gözbebekleri titrer nemli nemli. Geceye uzattığı saçlarına göz kırpar yıldızlar. Hüzün gözlü deniz kızı gözleri okyanus, gönlü mert bir adamı sever ay ışığında, kırılgan yüreğini şarkılara dayar. Bir yokluktur dudaklarını ıslatan, karanlığı kaplayan düşleri yazılmamış destandır ufuklarda.

Sebepsiz değildir hüzünleri… Sevdiğinin adını nakşettiği kanamalı yüreğine gül yüzlü Ay yarenlik eder. Yıldızlar gözünden kıskanırken güzelliğini, şarkılarda Ay düşer denize. Gece sukut edince; uzun saçlarına bir hilal ilişir usulca. Istıraba gark olmuş gönlünün sırrını paylaşır hilalle… Yüreğindeki ateş yaşam sebebidir hüzün gözlü deniz kızının ve O’nsuz her lahza ölüm sebebidir.

Devamını Oku
Ayşegül Tezcan





“Zaman zaman hüzünlü gecelere açar kirpiklerini gönül gözü…
Varsa yoksa hüzün geceleri

Devamını Oku
Ayşegül Tezcan



Kavuşmaktan bahset bana
Yıldızlara adımı fısılda istersen
Gelişinle gönlümü al bir de
Benimle başlayan bir yazgı alnındaki

Devamını Oku
Ayşegül Tezcan



Hasretinle yanar adı konmuş bir düş
Yanar da elalem aşk sanır bitimsiz sevdayı.
Esen yellerde ıslanır günü geçmiş acımsı bir ah
Kan ağlayan gözümden düşer bu gamlı hayat

Devamını Oku
Ayşegül Tezcan

Yalan dünyadan kaçıyorum bu gece, eteklerimde yıldızlar, yağmurların yağıyor doruklarıma… Gizli bir ses yankılanıyor keskin yamaçlı dağlarda… Sen misin... Geçmiyor şu soğuk mevsim bir türlü, üşüyor tekil yazgım. Benzim sarıya çalıyor, nerdesin… Leyla’sız her günü güneş karartır diyor mecnun. Rutubetleniyor bakışlarım, meyletme ayrılığa. Ağlıyorum sanma gözlerimdeki ıslaklığa bakıp. İçime yağmur yağıyor, nazlı bir hüzün demleniyor çaydanlığımda, gözlerime kaçıyor hüzünlerim… Hem ağlamaktan korkmaz ki gözüm, sükut-u sonbaharım ben.

Kaçıyorum dağlara, yokluğunun azabı damağımda. Nehirlerimde çağlıyor, isyancı gözlerimde parlıyor, kuş misali pencereme konuyor hayalin. Anlıyorum ki kaçış yok senden. Ay düşüyor işte geceme, hüzzam gözlerime bak hadi hayalim. Sonbaharın deli tayları gözbebeklerimde, avare renkleri unut konuk ol siyahıma ve söyle; hiç yorulmaz mı hayalin… Öyleyse tut elimden, gençlik günlerimizden geçip çocukluğumuza dönelim. Güleç yüzümde tamamla eksik yanını. Ağlamak kadarken sonbahar, eski kafiyelerini asma yıldızlarıma.

Bırak gitsin amansız mevsimler, sana küsen imkansız yaza aldırma, İstanbul kokulu vurgun ayrılıkları unut dalga köpüklerinde. Bunca çiçek varken açmasın avuçlarında hercailer… Sana hayat veren ufuklarda gözlerim, sükut-u sonbaharım ben… Udumun tellerinde sızla hadi, duyuyor musun şarkımızı söylüyorum. Unut ayrılık nakaratlarını, eski aşk şiirlerini topraklara ver. Tutukla uzak vuslatın dizelerini, cam kırıklarından çıkar yüreğini, adımla başlasın her şiir… Olmaz mı…

Devamını Oku
Ayşegül Tezcan





Kapı önündeki ayakkabılarımı hüzne çevirdim.
Gözlerimdeki ıslak sisleri güze çevirdim.

Devamını Oku
Ayşegül Tezcan





Bir gece yarısı yıldızlardan ayrılmam gerekiyordu. Acı bir neşe sıktı avuçlarımdan. Açık bir kapının ardında ağladığını gördüm düşlerimde… Saniyeleri bir bir aşıp, yıldızları düşürüp eteğimden, sana geldim yar. Ardına kadar açık olsa da; umutlarımı vurdum kapına. Nerdeyse soluğunu duyacakken yüzümde, paltosunu giymiş üşüyen bir gece takılıyor geçmişi olmayan sevdamın peşine. Gözlerime kadar karanlık içindeyim oysa. Buz gibi bir esinti yüreğimi titreten, içimde bir yer kanıyor.

Devamını Oku
Ayşegül Tezcan





Uzaktan bakıldığında ev gibi görünürdü. İçerden kapalı kapılarını açabilirseniz Sevda hanım’ın cennetini yaşardınız. Gerçi yaşlı idi biraz ama / yok yok yanlış anlamayın güzel kadındı, gözleri yaşlı manasında söyledim ben… Kederle tutuşturduğu sobası hep tüterdi ve hüzün kaçardı güzel gözlerine. Hüzün kesesinde büyüttüğü nur topu mutluluklarını doğurdu hayata. Bahar çiçekleri ve düş ilmikleri ile ördüğü elbiseleri giydirdiği mutluluklarını, sokağa saldı oynamaları için. Yıllar var dönmediler geri… Dizlerinin dibinden ayrılmayan yalnızlık, yari olmuş Sevda hanım’ın. Düşünceli bulutlar serpilmişti gökyüzüne, her şey (b) aşkaydı.

Devamını Oku
Ayşegül Tezcan





Tekdüze bir karanlık bağrımda
Paçaları ıslanmış çocukluğum

Devamını Oku