Ayşe Okur Şiirleri - Şair Ayşe Okur

Sen gideli,
Nice günler yaşadık
Haftalar ay, aylar yıl oldu
Yokluğuna hala alışamadık
Bak işte nisan geldi, yıl doldu.
Daha kim bilir ne yıllar geçecek aradan

Bir yaprak düştü dalından,
Sürüklendi gitti ötelere...
Rüzgârlar esti yayla başından,
Her yer toz toprak.
Koskoca bir boşluk kaldı
Gidenlerin ardından...

Bir yanım sarı hazan
Yaprak döker ard arda
Bir yanım taze bahar
Çiçekler açar dallarda

Bir yanım deli boran

Eğer hayat ektiğini biçmekse
Hasat zamanı olmalı birde
Yıllarca verilen çabanın emeğin
Karşılığı alınmalı bir kerede

Eğer hayat bir alışverişse

Sen bana bakma,
Ben senin baktığın yerdeyim
Âleme hoş bakan
Küçücük bir pencereyim.
Rüzgârla çarpar kanadım,
Yağmur yağınca ıslanırım.

Alı yeşile ekledim, maviye moru
Her biri lazım olmayan artıktı
Şimdi kırkyamalı bohça oldu
Anıların, düşlerin saklandığı………….

Kırkyama yapanlar bilir, daha önce yapılan dikişten artan küçük parça kumaşları bir birine ekleyerek artıklardan bir bütün oluşturmaktır kırkyama… Kırkyamanın hayatımızla ne ilgisi var diye sorabilirsiniz, olsaydı keşke; yaşamayıp hayatımızdan kırptıklarımızı ekleyebilseydik ve oluşan bütünü yeni baştan yaşayabilseydik…..Tıpkı hayatımızdan kalan artık yaşanmamışlıklar gibi: “ kırparak yaşamadıklarımızı” bir birine eklesek acaba nasıl bir bütün elde ederdik? Kırkyamada renk uyumu önemlidir koyu renklerin arasına acık renkliler konulur, hepsi koyu olursa bir birini boğar derdi babaannem…..Hayatımızda kara günler de öyle hep ardı ardına gelirse bizi boğuyor, nefes alabilmemiz için biraz yeşili moru görmeliyiz. Sonra kırkyamada kumaşın cinside önemli, kalın olanın yanına kalın dokulu kumaş, ince olana ince konmalı….Kıyıp atamadığımız parçalar eklemeyle de olsa bir bütün olabiliyor. O bütünü bir araya getiren renk, renk kumaşların her birinin ayrı bir hikayesi var. Mesela vişne çürüğü kumaş çeyizlik yorgandan artmıştır. Mavili olanı eski minder yüzünden, şimdilerde kullanılmayan eskilerin vazgeçilmezi olan eşyalar..….o ayrı ayrı hikayeler bir araya toplanınca kırkyamalı bir bohçamız olur. Hayatımızdan kırpılan parçalar ya onlar yaşamayıp ertelediğimiz duygular nerede birikiyor kırkyamalı bohçada mı? Onları bir birine ekleme imkânımız olsa nasıl bir bütün olurdu. Kaç hikaye ederdi eklesek hayatımızın kırpıklarını bir birine acaba? Eski minderler gibi o yaşanmayan duygularda mı kalktı tedavülden? Kim bilir bir gün hayatın kırkyaması dikilir......

Halden bilmez sanma
Olmayınca bebeğim
Olabilseydim eğer
Bu gün ben de anneydim

Bir sela okunur;
Duyanlar dikkat kesilir,
Çünkü her kulağa ayrı dokunur.
Kimi uzun bir hikayedir,
Çileli yorgun bir hayat...
Nice yaşanmışlıklarla doludur.

Toprak yağmuru,
Ana yavrusunu,
Yol yolcusunu
..........................Bekler.

Ölüyü mezar,

Merhemim olsaydı elimde
Sürerdim önce kendi gönlüme
İyileşseydi eğer gönlüm
İyileşirdi senin gönlünde

Ağlamak