Bu kez amaç,
Eve gitmekse,
Kızmıyorum hiç,
Gelmeyen otobüse.
Özgürlük denen düşünceye,
Bir kez daha aşık oldum,
Dünkü yalnızlığım,
Gerçek kalabalığım.
Gerçek yalnızlığım,
Geldi, gitmez.
Canbazın yürüdüğü ipi,
Bulurum hayatımdan
Ben gölgede kalamam
Gölge karanlık, gölge bilinmez.
Gölge kimsesiz ve öyle sessiz…
Ne zaman yalnız kalmak istesem,
İnatla bırakmaz peşimi,
Işıktır gölgeyi aydınlık yapan.
Bekledin ama,
Seni sevemedim.
İstedin ama,
Hançer olamadı sözlerin.
Sen duyamazsın
Ümit çığlıklarımı,
Yok değil, var…
Var olan gidiyor…
Nerede hatalar?
Kopan çelik halatlar…
Gidiyor dönmemecesine
Hasta dostluklar?
Bak ne kocaman uçurtman,
Yücelere yükseliyor, adın gibi.
Binsek, bir ucuna sen,
Bir ucuna ben,
Meltem rüzgarlarıyla taşır mı ikimizi?
Bu kez bir dolu hatalarla
Geldim kapınıza.
Beni affetmenizi istiyorum,
Ne kadar iyi ve güzel varsa….
Mecbursunuz buna.
Çünki ben,
Sen yoksun, O yok, O da yok!
Ne çok bu ne acı?!
Olmayacak sabahlarmış,
Dinmeyecek gözyaşı.
Oysa nefes almakmış mutluluk…
Mutluluk arka bahçe
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!