Ayşe Gönül Şiirleri - Şair Ayşe Gönül

Her karışında
Köylümün çiftçimin,erimin askerimin
Emeğini düşün, kıyma vatana
Gölge etme bayrağa,sarıl sen O'na

Turistler gelir özene bezene

Maviş gözlerle özlemle bakan
Manili cümlelerle sözlere başlayan
Beyaz saçlarını örtmeye çalışan
Çileli annem nerdesin nerdeee…

Özlemle kapıda, camda bekleyen

Döne bilseydim eğer
Kalbinde bir yer var mı
Bana söyle ağlarım gözlerim
Her gece ben ağlarım ikimizin

Yerine ben ağlarım sen düşünme

Lepiska gibi saçlarına yıldız takılmış
Hercai düşmüş o gözlerine şiirler yakılmış
İçilen kahvelerde adına fallar bakılmış
Neden gelmiyor ses vermiyorsun Ayşem
Harlandım senin avuçlarında yakalım geceyi
Dillerde nağme olsun yazalım en güzel heceyi

Ofiste sekreterlik olarak ilk günümdü.Bilgisayarı,telefonu ve klasörleri olan bir masaya oturdum.Ofis hem çalışanlarıyla hem de gelen gidenleriyle çok kalabalıktı.Telefonlar hiç susmuyordu,bilgisayar ve klasörler yardımıyla hepsine cevap verip yönlendirmeye çalışıyordum.
-Buyrun efendim
-Nasıl yardımcı olabilirim
-Sizi yetkili arkadaşıma aktarıyorum lütfen bekleyiniz
İşime ve ortama alışmam bir hafta gibi bir zamanımı almıştı.Neşemle herkesi neşelendirip şakalar yapmaya başlamıştık
Ofistekiler artık iyice tanımıştım.Ama ofis dışından olup hemen hemen her gün gelen biri vardı ki,o na olan zaafım her gün artıyordu.Geldiği saati takip etmeye başlamıştım.Sessizce gelip gölge gibi çıkıyordu.Dikkatim dağılıyordu O nu takip ederken,işlerine dikkatimi veremiyordum.Yalnızlığı seviyordu sanırım,tek oturur,sorulduğunda konuşur,çayını yudumlar, bazen de ofis dışında sigarasını içerdi.Hareketleri içimi kıpır kıpır ediyordu.Hiç kimse umurumda olmaksızın bakışlarım sevgimi hissettiriyordu sanırım ki bir zaman sonra ofise girerken bana bakıp gülümseyerek başıyla selam vermeye başladı.Ben de kendim bile duyamayacak kadar kısık sesle

Bugünler bahtı kara, baş kentimiz Ankara
Anıttepe yoluyla, benzemez bir diyara
Gözlerimin yaşıyla, açtı yürekte yara
Eğilmeyecek başın, Türk oğlu Türk bilesin

Avrupa Anadolu yakaları mevcuttur

Göz pınarlarına dolan yaşlar niye,
Çok derin duygulu bakışlar var yine,
İfade bir ok gibi geldi kalbime,
Sanki hiç dönmeyecek gibi gittin sen.....

Dudaklar titrek ifadesiz suskun,

Şöyle bir küçücük evimiz olsun yeter
Ay gelince gitsin üzerimizden keder
Üç kuruş yapmasın mutluluğu heder
Sevgiyle açılan kapımız olsun yeter

Gönlümüz bir olsun,ne mal isteriz ne mülk

Sözlerimi anla,dinle bir kere,
İnsanca cevaplar ver her cümlemde,
Yerme...düşün insanız diye,
Lütfet.....
Bana sadeces saygıyı lütfet....

Yine Nisan geldi Anam
Yağmurlar yarışıyor göz yaşlarımla
Çare midir ki bunlar dertlerime
Çare midir ki sensizliğime...

Nisan gelmesin hiç Anam