geceyi bitirdi sabahı karşıladı kırık türkülerim...
penceremde gün....
kalk gidelim yüreğim...
hüzünsüz demlere...
gidelim vefasızlardan ırak olalım....
aksın zaman...
sızıyor gözlerimden geceye hüzün
sızlıyor inceden yaralarım
bu gün kötüyüm,
kötüyüm be canım
bırakmıyor yakamı acılarım
ne kadar çok çaldırdım telefonunu,
meraklara düştüm sonrasında....
dostum,kardeşim,kader yoldaşım...
neyse duydum ya sesini gerisini sorma.....
dilimin dönmediğini kalemim yazar şimdi..
iyi ki varsın,
üstad
ney'in sesinde kaldım
işin içinden çıkamıyorum
kız kulesi seyretmede gönül
ayşe
şimdi yanımda olsaydın
pınarım olurdun
çağlayan
ağacımda yeşilim
gülüm olurdun dalımda
ince bir sızı
inceden bir sızı...
yüreğimden akar gecelerime
usulca eser rüzgar eski gamlarıma
mevsim yaz havada sıcak ya
İnsan üstüne olmayan bir elbiseyi giyer mi
Giyerse kendi olur mu
Senelerce kendinden uzak
Kendinden vazgeçmiş
İsimsiz ve kimliksiz
gün ışığı sızıyor gözlerinden
yırtılıyor karanlığım
güllerin kokusunu duyuyorum
çavlanlar akıyor yüreğimden
meltemlerin esiyor yanan başıma
istanbul oldum...
dalga dalga inen akşam da
yüklendi yanlızlığım sırtıma
eğildim,göçtüm gördün mü yar
kayboldum,kaydoldum kalabalığına
Hiç bir şey daha fazla acı vermez
Birini kaybettim diye
Ötekini artıktan sonra
Yitirilen teki bulmak kadar