yoruldum...
asude bir dem arar gönlüm..
tohumdan büyüttüğüm ağaç kurudu..
vaktim dar...bir daha ekemem gayri...
hangi emek bulmuşki karşılığını
odun közünde kahve
dost sözünde
ömür özeti
o anlatır ben dinlerim
asılır zaman
yürek sesine
yürüyorum
deniz kokusu
fırtına uğultusu
gözlerimde resmin
ellerimde sen...
tökezledim
düştüm galiba
arkama baktığımda
ihanet....bir kaya
gibi karşımda...
ihanet yaralarım kanıyor
selvilerin gölgesinde sessizce yatan
yanlızlıkları yaşar mezar taşları
ömür dediğin ne ki;
vefasız yıllar....
nereye koysan yakışmıyan acılar
bir kaç güzel rüya yaşanan
say ki...hiç olmadım
hiç yaşanmadım...
bir tren düdüğünde yitirdin beni..
dumanına karıştım sigaranın..
ellerindeki sıcaklık ben değildim
gözlerindeki resim bir hayal
sen yalnızlık nedir bilirmisin
ses soluk olmadan yaşanan
iç üşümeleri nasıl olur
ellerinin titremesi
yenilmek en acısına anıların
yol
yolculuk
uzayıp giden önünde
sabah olmalı ilk adımın
çayını içmelisin sonuna kadar
uykularım senin olsun çocuk
uyuda bir güzel büyü
düşlerim senin olsun
sahip olamadıklarımda
ellerimle diktiğim şu fidan
senin olsun çocuk
dinle beni dostum;
hayata dair diyeceklerim var....
yaşadıkların yönetir hayatını ne yaşayacağını bilemeden...kimse bilmez geleceğini,oysa geçmiş bütün canlılığıyla bu günümüze vurur damgasını.Acılar ayrılıklar, mutsuzluklar kalın çizgiler çizerde mutlu anlar nedense kesik çizgilerdir...
Bir kara gecede yaşadıkların hala prangalar gibidir her adımında, haklısındır unutmamakta ama yaşanmıştır bence unutulmamalıdırda....aldığın ders büyüdüğün dakika önemilidir, bunu en iyi sen bilirsin....ayrılıklar yaşamışsındır yüreğini hala kanatan belkide gelir diye beklediğin... her şey dokunmuştur sana ilk günlerde yoksunluk yaşamak zordur boşluklar o kadar çoktur ki...nasıl doldurulur bilemezsin. Ama bir bakarsın elindekilere onların sana ihtiyacı vardır...onlara tutunursun sımsıkı tanrının büyük bir lutfudur bu sana..
gelecek nasıl belirsizdir yarını kim bilmiş...ama beynimiz umut üretir hayal üretir yüreğimizde eşlik eder.....şarkıları dinleyebilir şiirler yazarsın yeniden kendi sesini duyarsın en derinden...derki; Belki belki bir gün yeniden....tam burada isyanların başlar sanki yaşanan her şey tekrarlanacak gibi gelir güvenini kaybetmişsindir hayatta yanlış olanda bu galiba...
Akan su mecrasını bulur derler..inan duygular ve gelecekte bulacaktır yolunu...
Hiç bir şey daha fazla acı vermez
Birini kaybettim diye
Ötekini artıktan sonra
Yitirilen teki bulmak kadar