Sevdan birikti içimde...
Çiçek çiçek açıyor tomurcuk
Kuş oluyor kanat çırpıyor penceremin önünde
Sel oluyor akıyor ırmaklardan denizlere
İlmek ilmek dokunuyor desenlerde
Aşkın acısını yeni atmışken üzerimden
Ulaştı bana sesin taa nerelerden
Kendimi buldum dizelerinde
Yaşamı çözdüm çözdüm
yeniden
Meğer ne çok şey birikmiş yüreğimde
Kuş sesleri ağlamaklı
Güneş saklıyor kendini
Ağaçlarda sessizlik
Şimdi yaprak dökümü
Dağlar yalnız terkedilmiş
Yok mu olacaktı bir gün
Baktığım ayna /
Aynadaki hayalin
Silinecek miydi onca güzellik
Düşecek miydi anılar bir bir
uçuşarak
Selamım var
Yeşil kokan dağlara
Mor üzümlü bağlara
Dağlarda koşan kuzuya
Ardına düşen çobana
Devrilen saksılar arasında
Sulanmayı bekleyen menekşe
Pencerede kendi başına
Savrulur perde
Sayfası açık
Yere düşen kitaplar
Geçmiş günler anı oldu yalnızca
Saatler dakikalar tükendi
Özlemin tozlu yollarda
Yüreğimi deldi
Ağaçlarla konuştum günler boyu
Uyanıyorsan her sabah
Çiçeklerle ve kuşlarla birlikte
Denizi özleyerek
Bir ezgi eksilmiyorsa
dilinden,
Bir tutkudur yaşamak işte
İnsan / Doğa ile başbaşa
Çöken karanlıkta
Bir uğultu yükseldi birden
Ardından bir fırtına koptu
bir yerlerden
Sarstı savurdu / kopardı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!