Ayse Alperen Şiirleri - Şair Ayse Alperen

Yeşilin donduğu bir yazda,
Eridi gökkuşağı, eridi yıldızlar.
İlk günkü şaşkınlığında,
Sessiz çığlıklar...

İçli zamanlardan,

Yenilgi çocuklarıydık biz.
Hüznün kurak iklimlerinden gelen.
Kanayan en sesli suskunluğumuz
Mahsun akşam safalarının
Sarhoşluğunda can bulan,
Özene bezene biriktirdiğimiz

Gönül bırakmadan külünü güz rüzgarlarına,
Kum zambaklarının öyküsü bitmeden gel...
Özlenen yağmurlar sonrası,
İnci, mercan anılarla gel...
Kahrına inat tüm zamanların,
Anka kuşun masallarıyla,

İçimin yankısıydı sular,
Ömrümden dökülen yosun renkli ağrılar...
Göklerden gözyaşı karıştı rengine denizin,
Artık silinmiş bir rüyada avuntular.
Mavinin her tonunda sitem var...

Seni tanıdığım zamanlara akıyor hayat,
Bir kırlangıç fırtınasında,
Bir gökyüzü karmaşasında...
Tüm kelimelerin,
Yosun tuttuğu bir yazda.
Yankılanır bitimsiz bir hikaye,

Hüznün dikenli tellerinde umutlar,
Kördüğüm olmuş gece sarmaşıkları... Ertelenmiş hir rüyanın içinde,
Kokusuyla dargın manolyalar.
Mevsim yanlış bilirim,
Bilirsin de dilim varmaz.
Eski zaman şarkılarında kaldı,

Bir yıldız kaydı derinlerde,
Bir gece kuşunun yırtan çığlığı,
Bir yaprağın delice sürüklenişi döne,döne
Ve içimde sonsuz bir huzur
Ama delice, ama başıboş, ama çılgın..

Önce ellerin siler zamanı,
Sonra yeşerir kuruyan papatyalar...
Bilinmeyen bir mevsimde,
Uzak iklimlerde açar.
Sürgün dönüşü gözlerinde,
Zümrütten kıvılcımlar...

Yeşilin donduğu bir yazda,
Eridi gökkuşağı, eridi yıldızlar.
İlk günkü şaşkınlığında,
Sessiz çığlıklar...
İçli zamanlardan,
Külden bir hikayeydi kalan.

Külünü savurmadan güz rüzgarları,
Kum zambaklarının öyküsü bitmeden gel...
Özlenen yağmurlar sonrası,
İnci, mercan anılarla gel...
Kahrına inat tüm zamanların,
Kaf dağının ötesinden,