Ayse Alperen Şiirleri - Şair Ayse Alperen

Bir akşam kaldı içimde,
Zamanın unuttuğu,
Ve acı bir kahvenin buruk tadı,
O en hüzünlü bahçede...
Bir buğuydu kalan gözlerimde,
Ya da ansızın başladı yağmur...

Çiçek tozları tütsüler mavileri,
Elestü bezminden kanar yarası.
Allı morlu dileklerle,
Gül ağacında kalır duası...
Tutuklu yaşar bağlarda,bahçelerde
Bir hıdrellez rüyası...

Yenilgi çocuklarıydık biz.
Hüznün kurak iklimlerinden gelen.
Kanayan en sesli suskunluğumuz
Mahsun akşam safalarının
Sarhoşluğunda can bulan,
Özene bezene biriktirdiğmiz

Renkleri tutsak bir mevsimdi
İçimizde kalan...
Ne sen çözebildin,
Ne de ben...
Bir masal ülkesine uyandık,
Kesildik dünyadan..

Her mevsim yeşildi seninle,
Can suyu sendin
Gündüze ve geceye...
Hasretin adı da sen,
Denizin kokusu da...
Özlem yorgunu bir ömürde,

İçimin yankısıydı sular,
Ömrümden dökülen yosun renkli ağrılar...
Göklerden gözyaşı karıştı rengine denizin,
Artık silinmiş bir rüyada avuntular.
Mavinin her tonunda sitem var..

Sen istediğin kadar vazgeç o şehirden,
Gözlerinde izi kalmış yosunların,
Denizin kokusu hala bakışlarında,
Ruhum esirin oldu sevdalarda.

Dalgaların sesiyle seni anarım,

Pırıltılı bir hüzün sarmalar bulutları,
Binbir renkte kahır yağar,
Damla damla yüreğime...
Yorgun artık göz kapakları,
Gel de dinlensin bu şehir...
Bir bilseydin, duyabilseydin,

Yarım kalmış bir rüyanın içinde,
Közlerin ışıltısıydı savrulan...
En masum akşamlarda kaldı,
Kırık keman tadında, hüzzam notaları..
Demlenen ıssızlığında akşamların,
Hasretin en koyusudur yokluğun..

Beklemenin sıcaklığı yetiyor,
Gelmeyeceksin biliyorum...
Seni tanıdığım zamanlara akıyor hayat,
Bir kırlangıç fırtınasında,
Bir gökyüzü karmaşasında,
Savrulup giden yüreğim.