Ayşe Adlı Şiir Şiiri - Mim Pektaş

Elimden, kolumdan, dilimden gelse
Aşka dair
Ayyuka kurulan her cümle
Ayşe'dendir.

Seni bana getiren şeyi
Adını yazdığımda kanayan parmaklarıma mı sorsam,
Simira ayrılığından sonra?
-Neydi?-

Tamam, birazdan sahur için ezan vaktine varılacak.
Oruç vakti..
Yanlış mı anladın, bu sensizlik orucum değil ki?

Sana bakmak
Ayşe,
Düpedüz yolsuzluk;
Sana gelmeyecek bir sürü yol.

Senin tahammülüne pik sürülmez belki
Bana yok olduktan sonra pik sürülsün.
Benim, adını anmam belki
Böylece
Bir kerelik bir gerilim görsün.

Tamam, elimde güllerle sana gelmedim
Senin de gül sepetin yoktu
Kabul et.
Nereye koyacaktın şayet,
Hak ettiğin güllerin çoktu-?-

Sana her baktığımda
Ayşe adlı bir şiirim olsun istiyorum.
Kelimeler tamamlanmıyor,
Yarım kalırken.
Yarım kalan her şey gibi,
Ayşe'den geçerken kanayan parmaklarım gibi
Cümle cümle eksilirken
Yarım kalıyorum.

Olmuyor
Sana gelecek bir yol ararken
Ancak bulduğum yolsuzluğun adını buluyorum;
Ayşe.