AYRIŞTI SAFLAR.
Karanlıkta kaldık yitik umutlar,
Tünelin ucunda görünmez ışık.
Fırka-fırka oldu ayrıştı saflar,
Tünelin ucunda yok hala ışık.
Hayaller karamsar, düşler karamsar,
Geçti nice kışlar gelmedi bahar.
Çağdaşlık özlemi bizlere hayal,
Tünelin ucunda, yok hala ışık.
Çoğu korktu sindi çoğu çıkara,
Onca yıl kaybettik gelecek kara.
Etmiyor bilgenin sözleri para,
Tünelin ucunda yok hala ışık.
Bu millet yalana çoktan alışık.
Ondan aklı,fikri karma,karışık.
İnsanım diyene yakışmaz kazık,
Tünelin ucunda yok hala ışık.
Bu kahır babamı üzdü öldürdü,
Korkum o ki sıra bana mı geldi?
Karanlık düşünler umudu sildi,
Tünelin ucunda yok hala ışık.
Neden gerçekleri görmez bu millet,
Rızaoğlu, de de ben oldum illet.
Yüklendi sırtıma kaygı dolu dert,
Tünelin ucunda yok hala ışık.
Bu millet yalancı, hırsıza âşık.
05 MART 2009
FAHRİ BULUT RIZAOĞLU
Kayıt Tarihi : 5.3.2009 11:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu kahır babamı üzdü öldürdü, Korkum o ki sıra bana mı geldi? Karanlık düşünler umudu sildi, Tünelin ucunda yok hala ışık.
TÜM YORUMLAR (2)