Ayrımlığın Ortası Şiiri - Engelsiz Ruhum

Yine düştüm ayrımlığın ortasına
Kimse tutmadı şu ellerimi her anda
Oradan oraya savrulurcasına
Yürüdüm hayatın her alanında

Kimse istemedi beni bir kez bile
Yokluğum onlara ağır geldi sanki
İyikiler yoktu hiç kelimelerinde
Niye geldin niye doğdun der gibi

Söylesenize adalet mi bu köhne yerde
Yoksa kara bir dünya mı adına kader dediğimiz
Canım yanar oldu bıçak saplanır gibi kalbime
Bu ayrımlık şimdi yaptı beni sonsuz bir yapayalnız

EngelsizRuhum_