Değil misiniz sonsuzluğun çocukları tek dişini kırıp da
Beni yolumdan çeviren
Hepinizi tek tek ataşlarla ayırıyorum artık
Sırtımı hissetmeden göğüs geriyorum
Ne cesaret ama elimde böbreklerimle
çitlerle bölünmüş bozkırlarda
Ve ayrışan kıvırcık taze koyunlar
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim