Ayrımlar Şiiri - Ahmet Öztürk

Değil misiniz sonsuzluğun çocukları tek dişini kırıp da
Beni yolumdan çeviren
Hepinizi tek tek ataşlarla ayırıyorum artık
Sırtımı hissetmeden göğüs geriyorum
Ne cesaret ama elimde böbreklerimle
çitlerle bölünmüş bozkırlarda
Ve ayrışan kıvırcık taze koyunlar
Silahlar beyaz göğüslerinde mi kadınların
Ne acıklı az önce bir mermiyi vurmuşlar sokakta

Piyanonun tuşlarındaki kan sizin miydi
Tuhaf...?
O şarkı ne de yakışıyordu düşlerimize

(02 Ekim 2003 Perşembe)

(Akatlar)