Ayrılma vakti
@senben17
Beni ellere karşı mahçup ettin..
Hepsini toplasan beş para etmez
kişilere boyun eğdirdin..
Bir zamanlar her birini
üç maymunu oynatırken,
şimdi gel gör ki
herkesin ağzında sakız eyledin..
@senben17
Sayende beni dillerinden
hiç eksik etmedin..
Doğduğum büyüdüğüm toprakları
bana gurbet eyledin..
Şu yalan dünyada bir tek seni sevmiştim,
sende.. sende beni terk ettin..
Senin gidişin şerefsizceydi ama
ben bu şerefsizliğini
gururuma yediremedim..
@senben17
Son kez doğduğum büyüdüğüm toprağın
havasını içime çekiyorum..
hasret.. özlem.. gitmeden başladı.
Gurbet dediklerini
derinden hissediyorum..
Bir an uzaklara boş boş bakıyorum,
çocukluğumu, gençliğimi hatırlayarak,
tüm anılarımı gözlerimde canlandırıyorum
@senben17
Ayrılma vaktinin yaklaştığını anlıyorum.
Senin şerefsizliğini temizlemek için
boynum bükük değil başım dik gidiyorum..
Beni vatanımdan ayırarak
sevdiklerimden ayrı düşürdüğün için
seni allaha havale ediyorum..
Sen gülerek gitmiştin vicdansız,
bense hayata küskün, gözü yaşlı,
yarına umudu olmayan bir mülteci gibi
meçhullerde kendime yeni bir
vatan arıyorum..
@senben17
Muhammed Yilmaz 2Kayıt Tarihi : 19.10.2017 20:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammed Yilmaz 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/10/19/ayrilma-vakti-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!