Ayrılma Şiiri - Mehmet Ali Emektar

Gel gönül gafletten aç gözün uyan,
Bülbül gibi öter dilden ayrılma.
Aynı görüntünün rengine boyan,
Çiçekler içinde gülden ayrılma.

Sâki’yi kevserden alırsan meyi,
Güzel ahlak varsa olursun iyi,
Vicdan süzgecinden her düşünceyi,
Adalet’e giden yoldan ayrılma.

İkrarsız imansız bozuktur soyu,
Yıkıp dağıtmaktır kötünün huyu,
Kabına doldurma kirlenmiş suyu,
Pislikten arınmış gölden ayrılma.

EMEKTAR aşkıyla sözün pişirir,
Bozuk düzen hedefini şaşırır,
Bir sinek yaraya çok kurt düşürür,
Arının yaptığı baldan ayırma.

15.07.2005
İlyashacı Köyü