Birer birer dökülürken yapraklar ağaçlardan,sessiz sessiz çığlıklar düğümlenirken boğazlara,insanlık, bir kez daha en acı yenilgisini tadar.
Baka kalır gözleri boşluklara.Çaresizlik damarlarına kadar akar.Suskunluk mevsiminde yokluklar yavaş yavaş büyürken,yüreklerde kızılca kıyametler kopar.
Kabuk bağlarken yaralar,zamana bırakarak yürekleri,kıyamet her daim devam eder,ateş düştüğü yeri yakar.
Ayrılık zamanı gelmişse buralardan,çok çabuk geçer zaman,simsiyah gökyüzüne aydınlık yıldızlar akar.
Bile bile gideceğini yaşamak,sevdiklerini geride bırakarak,acun'dan ayrılmak"ölüm Allah'ın emri"bizi ayrılıklar yıkar.
Adnan Deniz
Kayıt Tarihi : 24.8.2021 23:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!