Şimdi sana gelsem bir kahve içimi. Sakın toplama savrulan saçlarını. Sakın toplama! Onlar dağınık kalsaydı, ne olurdu?
Kuşlar havalansın üzerinden sürü sürü. Delirsin seni görünce sular, bir Martı, Deniz’e değdirseydi kanatlarını ne olurdu?
Şimdi burada olsaydın, bıraksaydın yeşil gözlerini, benim kahve gözlerime. Göz göze yaşasaydık bütün renkleri seninle. Senli, benli otursaydık orda burada olurdu?
Bir rüzgâr doldursaydı bahçemizi, bir çocuk bize gülseydi, kırılsaydı kalemi ayrılığın.
Koşar adım gelseydim evimize, bir buse
Kondursaydık biz bize, ne olurdu?
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta