Ayrılıklar Da Usta İşidir Şiiri - Atila ...

AYRILIKLAR DA USTA İŞİDİR

Gidişin var ya gidişin, içimde bir derin yaradır, usta işi

Oysa, her daim ayrılıklar yaşardım, belki de çırağı idim sevdalanmanın
Bir tek sözcüğün arkasına takılıp, Ferhat ile yarışa durur,
yağmurlarda ıslanır, sokaklarda kaybolurdum
Sokaklarda rüzgarlar vardı sessiz sakin rüzgarlar, yaprakları kımıldatmayan

Ayrılıklar yaşardım, çırağı idim sevdalanmanın
Çocukluğa benzeyen sevdalar ki, akşamların çabuk olduğu
yirmi dört saat ve dört mevsime büyük gelen çırak işi sevdalar
O çırak sevdalardı, her zaman bir parça hüzün ekleyen bakışlarıma
Oyun oynarken düşmüş de, dizim kanamış gibi,
Yanaklarıma yapışan gözyaşları çabuk kurur, kanatmazdı içimi ayrılıklar
Çırağı idim sevdalanmanın

Gidişin var ya gidişin, içimde bir derin yaradır, usta işi

Bir salaş balıkçı kahvesine oturmuş,
akıntısına kapıldığım sevdayı ve ayrılığını yazıyordum beyaz kağıtlara
Dışarıda bulutlar, hüzün üstüne hüzünleri bindirmiş savruluyorlardı
Rüzgarlar vardı deli dolu,
Bir göğüs bulamayınca sığınacak, dalgasında savruldum rüzgarların
Yirmi dokuz harfin yetmediği, otuzuncu harfle peşine takılıp sözcüklerin,
akıntısına kapıldığım sevdanın ayrılığını yazıyordum

Bu ayrılık var ya bu ayrılık, beşinci mevsimde yağmur bırakmaya başladı kirpiklerime

Gidişin var ya gidişin, içimde bir derin yaradır, usta işi
Şimdi arsız yaralarla kaplıdır bedenim