AYRILIK2
Nur düşmüş yanağına, ab-ı hayat içilir
Gerdanına zülfünten bal damlası dökülür
Gönlüme düştü ateş, ruhum tenden sökülür
Bilemezdim ayrılığın, sonu ölümmüş meğer
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta