Sen gittin ya; evimizin neşesi bitti
Gülmeyi unuttuk, hep ağlar olduk
Sofralar kuruldu; ama sen yoksun
Oturduk sofraya, yemeden doyduk
İlk ayrılık bu ama çok uzun
Sen gideli kaladı ne tadım ne tuzum
Annen her andıkca seni nerdesin kuzum?
Deyip deyim ağlıyor, perişan olduk
Kar yağar kış olur sönmez yürek yanıgınım
Sen gideli bozuldu bütün sağlığım
Ellerde görüpte, kolay sandığım
Ayrılık yıktı bizi virane olduk
Yaralı bir kuş gibi kanadım kırık
Yarınımı göremiyom umudum sönük
O sıcacık yuvamız şimdi buz gibi soğuk
Senin sıcaklığını bulamaz olduk
Kayıt Tarihi : 18.8.2010 23:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!