Ayrılık bir ateşi suzandır, yakar bağrını sevdalıların,
Kavurur her dem narında, yol vermez vuslatına.
Yakarışlar çıkarken Hak Katına, sebil olur,
Yağar Rahmet İbrahim’e “a.s.” yağarcasına serin ve selametli.
Hayal ve özlemler müddei olur sıkar cenderesinde,
Elin kolun bağlı yolların kapalıdır sılana.
Ağlayışlarını gizlesen de, gözyaşların akar, yol bulur yüreğine,
Bir ar gibi gözyaşların süzülmez yanağından özgürce.
Ayrılık şerbeti acı imiş birçok acıdan öte.
Vuslat hayal oldu şimdilik, mevsim toz ve duman.
Yollarında birçok engel, fırtınalar umman.
Yarın ne olur bilinmez, Allaha ”c.c” ait zaman
22.01.2017 Atila Yalçınkaya
Kayıt Tarihi : 10.3.2019 14:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!