Neden sonra adam durdu ve arkasına baktı..
Trafik lambasına omzunu dayamış yaşlı gözlerle boşluğa bakan o kadını gördü..
Onca insanın, kalabalığın arasında hemen göze çarpıyordu..Çünkü ağlıyordu kadın..
Neden ağlattğını düşündü adam ve o anda elindeki kırmızı gül yere düştü, yağan yağmura karıştı..Yapraklarındaki damlacıklar arkasında bıraktığı kadını hatırlattı ve içi cız etti.
Bir taşzehir verin bana içeyim
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Devamını Oku
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Bir yazının başarısı için şöyle bir cümle okumuştum bir kitapta; 'Ben olsam, aynen böyle yazardım...'
Eğer bu cümleyi söyletebiliyorsa bir yazı... diye devam ediyordu. İşte tam da öyle. Bende tam böyle yazmıştım kafamda yürürken İstiklâl'de...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta