Ayrılık Üstüne Şiiri - Ömer Çaha

AYRILIK ÜSTÜNE

Çekilmez bir yalnızlık veriyor ayrılığımız;
Hayalinle besleniyorum, içimde büyük özlemler.
Güzel ümitler besliyorum;
Ama ürkütüyor sensiz günler beni.

Bir alaca karga görmeyiversin gözlerim;
Bakışlarım donar, uzak ülkelere dalarım.
Kara felaket sokar yüreğime beyaz kar tanecikleri.
Kar yağınca yoluna çıkıyorum;
Esen rüzgârı dinler gibi oluyorum,
Bir mektup, bir haber diye.

Kurumalı denizler, dürülmeli tüm yollar!
Oluşmamalı ayrılıklar, uzaklıklar.
Yanmalı, ne varsa bizi uzaklaştıran!
Ne varsa yakılması gereken bir zarfa konmalı.
Avucumun içine sığmalı dünya;
İsteyince kavuşmalıyım sana!

Sabretmek neyi çözer ki…
Şarkısı söylenmeyince aşkımızın!
Gel didinelim, çırpınalım, zorlayalım şartları!
Ellerimizle oluşsun tamburanın dilinde tüten şarkılar.
Beklemek durmakla aynı şey biliyorsun,
Gel kendimiz yazalım şarkımızı!

“Güneş varken yağmur isteme” deme benden!
Ekvator sıcağına yaraşır bir yağmur vardır.
Çiçekler bazen gençken ürerler.
İsteyince yaşamaz mı sanki ispinozlar?
Gel zorlama kendini, aç kapılarını;
Aç içindeki denizin engin sularını;
Hayat suyunu ellerinle içir bana!