Ayrılık Sınar Oldu Gönül Közümü Benim

Hep ayrılıklar mı hatırlayacak beni
Bir an, aklına düşsem; kısa bir an…olmaz mı?
Dertlere gark olur da, yüreğim, bunalmaz mı?
Arada bir, sevincini paylaşsaydın; olmaz mı?

Sen, ne güne durursun; sensizlik mi vefakâr?
Hasretin mi olacak; senden daha fedakâr?
Yokluğun mu süzecek; alıcı gözleriyle…
Uzaktan da olurdu; eğleşseydin, olmaz mı?

Ayrılık sınar oldu gönül közümü benim
Gözlerim pınar oldu kesmen sözümü benim.
Gölgesi kaplar oldu hepten yüzümü benim
Kara talihle biraz, söyleşseydin, olmaz mı?

Ölüm bal gibi kalır; ayrılık girdabında.
Ömür dal gibi cılız bu aşkın erbabında
Sensizlik çöllerinin kurduğu serabında…
Vuslat oyununda az, elleşseydin olmaz mı?

İzmir-temmuz-2009