Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
acıların derin haykırışı...
edebi kimliğinin arkasına sığınmıs gizli emeller amaclar empoze edilmeyı bekleyen fikirler....
Çok harika emege saglık
bence çok hoş
Attila İlhan'ın şiirlerini yarı kapalı görmek insanın içini acıtıyor. Ama almış birileri işte telif hakkını. Antoloji ne yapsın?
ah bu şiir nasıl duygulanmaz ki insan gelbenibul.com olarak Atilla İlhan a hayran olmamak ne mümkün
Bir gerçek bu kadar acı olabilir,bu kadar yakabilir insanı
Özgürlüğümüz yalnızlığımız kesinlikle.
'yaşıyor olmak
yalnızca nefes alıp vermekten
çok daha büyük bir çabayı gerektirir' pablo neruda
Ayrılık da sevdaya dahildir kuşkusuz. Teşekkürler Attila.
Acılarla anlaşılır sevginin ne kadar büyük olduğu...
Bu şiir ile ilgili 155 tane yorum bulunmakta