Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Ne demem gerekeceğini bilecek kadar uzun ve yeterli. 8 veriyorum.
Ali Akar sayın şair. ATİLLA İLHAN Denilince akan sular durur.İlhamdır o baştan ayağa.Şiirlerine akıl sır ermez.Öyle iksiri vardırki şiirlerinin içinde lezzeti okuyupta anlayabilende.sygl ESRAM....
Kim ne derse desin bence bu şey şiir falan değil
ayrılıkları sevdaya katabilmiş şair.
ay, yıldız ve çevresindeki potansiyel ve aktive karanlık.
sanırım çok daha güzel sürüyor şiir.
bu ışıklar ve karanlıklarla sevdadaki ayrılık olayını çok güzel izah ediyor sanırım. güzel bir atmosfer, anlamlı, anlaşılır hem de etkileyici, hisssettirici
E SEVDİĞİM ŞİİRLERDEN VE ATTİLA İLHA MÜKEMMEL BİR ŞAİR
...rüzgâr
uzak karanlıklara sürmüş yıldızları
mor kıvılcımlar geçiyor
dağınık yalnızlığımdan...
hafızamda yer edinen şiirlerden biri.
söylenecek çok şey var da yutuyorum popülerliğimi kaybetmek istemiyorum doğrusu sevgiler ustaya
Ayrılık sevdaya dahil,
Çünkü ayrılanlar hala sevgili...
Atilla İlhan'ın şiir dili insanı gerçekten farklı iklimlere götürüyor...
üç kelime bile yetiyor..... saygılarımı sunuyorum......
Ayrılıklarla çok üzüldüğümüz sevgimiz ölçüsünde değişiyor. Hakkımızın sevilmek olduğunu düşünerek sonucu hazmedememenin acısı bu... İki yıl önceki gibi düşünemiyorum artık. Ayrılanı sevdaya katmamak lazım. Mutlu olmak için gideni unutmak şart diye düşünüyorum artık. Bir de hayat zaten ayrılık esasına göre kurulmuştur. Bunu da yaşamın bir kuralı olarak görmek lazım. Birgün gelip her şeyimizi bırakıp göçeceğiz bu diyarlardan. O yüzdendir işte ayrılığı ölümle eş tutmalar...
Bu şiir ile ilgili 155 tane yorum bulunmakta