yalnızlık
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
eflatuna çalar puslu lacivert
Âheste çek kürekleri, mehtâb uyanmasın,
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Devamını Oku
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Yalnılığın içimize düşürdüğü taş gibi bir ağırlığı yumuşatan, ipek bir tüye dönüştürn bir şiir. Küreselleşmenin insanları düşürdüğü bunalıma bir kapı aralıyor. Kalabalıklar arasında yalnızlığın dar kuyusuna düşenlere bir çıkrık ipi uzatıyor.
Selâm Attila İlhan'ın yüce gönlüne.
Atila İlhanın en sevdiğim şiirlerinden bir tanesi.Duygu yoğunluğu ve yalnızlık en karmaşık ve en özel duyguların içiçe yaşandığı hisler. Bence günün şiiri olmayı hakeden şiirlerden birtanesi
Neden nesir olarak yazılmamış ki??
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta