Ayrılık Mendili

AYRILIK MENDİLİ

Sessizlikler çöktükçe zehirli kabus gibi
Ayrılığın acısı işte o an görülür,
Göz yaşıyla boşalan dağarcıkların dibi
Acılara karışıp beyaz ağla örülür.

Kırmızı gül üstünde şebnem tanecikleri
Güneşin tesiriyle o da gülde ayrılır,
Bakışın arzusuyla son bulan emelleri
Kaçar durmaz yerinden sallanarak sıyrılır.

Göz gözden ayrılırken gözleri kaplar duman
Damlacıklar belirir düşüştükce yerinden,
Sevgili kollarında ayrılık olur yaman
Ayrılık mendilini salladıkça elinden.
- 12.08.1960 – İslahiye

İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul