vazgeçtim…
yedi gün yirmi dört saat
ömür boyu dört mevsim
sevsem de seni
U n u t a c a k s ı n
Çünkü öncelikleri hayatının karanlık bir gökevi altında çoğul
sen
eğreti yıldızlara dilek adamışsın
mehtabın firarda
bütün kuşların göç etmiş
kanat çırpınışlarını duyamamışsın
en durgun en vahşi simsiyah geceden daha yalnızsın
bir bulutun bile yok
başımı, gözyaşımı, masmavi gökevimi alarak
gidiyorum gecenden
yaşlanamayacak kadar yorgunum
seni sevmekten...
hem,
sevilmek de y ü r e k ister...
Kayıt Tarihi : 22.4.2008 15:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ölmeeee....Ayrılığın kendi ölüm zaten.Bırak ayrılık tek başına ölsün! Sen şiir yaz....Hep şiir yaz...Bizim diyemediklerimiz için.Sakın ölme! :)
' Vazgeçtim
Gökteki buluta evler kurmaktan'
Ben de...!
TÜM YORUMLAR (3)