Ayrılık kokuyordu hava!
Beyaz gülüşlü çiçeğim
Yaban gülüne dönüşüp
Kanatıyordu yüreğimi dikenleriyle...
Sarsıldım ve ağladım
Neydi sevgimize haset olan
Neydi ağlatan ve bizi susturan?
Halbuki yüreğim kokuna hasret
Ve gözlerim gözlerine susamıştı...
Susuyordu telefonlar
Susuyordu sesizliğim ve sensizliğim
Yüreğim sersem
Ve umudum sarsak...
Hayallere dalmış
Gülümsemenle sohbet ediyorum
Kaçıp gidiyorsun benden
Ellerim buza kesiyor
Gözlerim donuk
Dudaklarımda Özdemir Asaf 'ın dizeleri...
'' Sana gitme demeyeceğim
'' Ama gitme Lavinya...''
Ezip geçiyorsun ey sevgili!
İnanmıyorsun bana
Halbuki aşkla sevgiyle örmüştüm geleceğimizi,
Uzaktı yalanlar sana bakan gözlerimde
Ve yüreğim;
Şarap renkli acılar içiyor
Sensizliğin sesiz delhizlerinde...
Duyuyor musun?
ağustos 2007
Kayıt Tarihi : 27.9.2007 00:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sertaç Gezici](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/27/ayrilik-kokuyordu-hava.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)