akşam yine çöktü her günki gibi
koyu karanlık ve sisli
tek tek yandı sokağın ışıkları
bir üşüme girdi içime,titriyorum
ama soğuktan değil....
bu gün ayrılık günümüz
-git! dedim sana görme beni
sevme!
ben seni mutlu edemem.
ben mi söyledim yoksa bir başkasımı bilmem
ama oldu bir kere
odam karanlık,saat 7'vurmakta
ama sen geçmiyorsun,yoksun
bir daha gelmeyeceksin
ne çare; kendim ettim kendim buldum
ağlamamalıyım artık
sevmemeliyim seni
anlıyormusun
bitmeli bu sevgi....
yorgunum bu gün tam bin yıl sevmişcesine
hani nerde benim mutlu geçen baharım
nerde benim ilk sevgimin dayanılmaz güneşi
onlar yok,bende sememeliyim artık
bu akşam hiç bitmeyecek mi
sabah olmayacak mı
dinmeyecekmi bu azap
lanetler okuyotum kaderime
lanetler okuyorum bütün ayrılık günlerine
bir sevgi vardı bu günden öte bütün günlerde
saf temiz ve anlaşılmayacak kadar gizli
yemyeşil birbahar sabahın da
içime ta şurama bir ateş düşüvermişti
sonra uzamıştı günler,geceler yoktu artık
her şey aydınlık ve güzeldi
zaman zaman bir ağlamadır tuttururdum
mutluluk gözyaşlarıydı bunlar
içinde hep seni görürdüm
am a işte bu ıslakeylülün
sisli bir akşam üstünde
-git! dedim sana
diyorum ya:mutlu edemezdim seni
pişman olurdun beni sevdiğine
ayrı dünyaların insanlarıydık bir kere
işte sabah olmakta tek tek kayboldu yıldızlar
tıpkı benim mutlu günlerim gibi
ağlıyamıyorum artık
kurudu gözyaşlarım
bitti artık sevgimiz
inanamıyorum
dudaklarım yanıyor söyledikçe
gönlüm hayır diyor ne çare
nerde benim lekesiz nisan sabahlarım
kim aldı götürdü seni
ne oldu sevgimize
bu hangi sabah böyle
besbelli bu ben değilim
aynadan bakan bu sapsarı yüz
bu fersiz gözler benim mi
bir şarkı söylüyorum kendi kendime
hiç kimsenin bilmediği bir şarkı
penceremden sabahın ayazı gönlünce girmekte
ne söylesem ne yapsam boş
bitti kırıldı aramızdaki o sırçadan bağ
bir daha birleşemeyiz
demiştim ya;
bizi birbirimiz için yaratmamış tanrımız
ayşe
Ayşe BozkurtKayıt Tarihi : 26.12.2007 16:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Akıcı ve anlamlı...Tebrikler sevgili Ayşe......Selam ve sevgilerimle...Lamia CANAY...
Uzun bir şiirde bütünlüğü bozamdan yazmak zordur. Dikkatle okudum iki kere. Zorlama mısra yok. Saygıya 10
ne söylesem ne yapsam boş
bitti kırıldı aramızdaki o sırçadan bağ
bir daha birleşemeyiz
demiştim ya;
bizi birbirimiz için yaratmamış tanrımız
GÜZEL BİR FİNAL.
Sağlık, huzur ve mutluluk, hayatınızın ayrılmaz bir parçası olsun.
Saygılar...
Alimoğlu
koyu karanlık ve sisli
tek tek yandı sokağın ışıkları
bir üşüme girdi içime,titriyorum
ama soğuktan değil....
bu gün ayrılık günümüz
-git! dedim sana görme beni
sevme!
ben seni mutlu edemem.
ben mi söyledim yoksa bir başkasımı bilmem
ama oldu bir kere
odam karanlık,saat 7'vurmakta
ama sen geçmiyorsun,yoksun
bir daha gelmeyeceksin
ne çare; kendim ettim kendim buldum
ağlamamalıyım artık
sevmemeliyim seni
anlıyormusun
bitmeli bu sevgi....
yorgunum bu gün tam bin yıl sevmişcesine
hani nerde benim mutlu geçen baharım
nerde benim ilk sevgimin dayanılmaz güneşi
onlar yok,bende sememeliyim artık
bu akşam hiç bitmeyecek mi
sabah olmayacak mı
dinmeyecekmi bu azap
lanetler okuyotum kaderime
lanetler okuyorum bütün ayrılık günlerine
bir sevgi vardı bu günden öte bütün günlerde
saf temiz ve anlaşılmayacak kadar gizli
yemyeşil birbahar sabahın da
içime ta şurama bir ateş düşüvermişti
sonra uzamıştı günler,geceler yoktu artık
her şey aydınlık ve güzeldi
zaman zaman bir ağlamadır tuttururdum
mutluluk gözyaşlarıydı bunlar
içinde hep seni görürdüm
am a işte bu ıslakeylülün
sisli bir akşam üstünde
-git! dedim sana
diyorum ya:mutlu edemezdim seni
pişman olurdun beni sevdiğine
ayrı dünyaların insanlarıydık bir kere
işte sabah olmakta tek tek kayboldu yıldızlar
tıpkı benim mutlu günlerim gibi
ağlıyamıyorum artık
kurudu gözyaşlarım
bitti artık sevgimiz
inanamıyorum
dudaklarım yanıyor söyledikçe
gönlüm hayır diyor ne çare
nerde benim lekesiz nisan sabahlarım
kim aldı götürdü seni
ne oldu sevgimize
bu hangi sabah böyle
besbelli bu ben değilim
aynadan bakan bu sapsarı yüz
bu fersiz gözler benim mi
bir şarkı söylüyorum kendi kendime
hiç kimsenin bilmediği bir şarkı
penceremden sabahın ayazı gönlünce girmekte
ne söylesem ne yapsam boş
bitti kırıldı aramızdaki o sırçadan bağ
bir daha birleşemeyiz
demiştim ya;
bizi birbirimiz için yaratmamış tanrımız
selamlar ayşe hanım
kutlarım çok duygusal bir şiir olmuş.
ne acı
hüzünlü duygular yüklü
manalarda ayrılık
ateşinin
kasavetli
dumanlarının arasında
görünmeyen bir yüz
bilinmeyen güzellikler
ağızdan çıkan
bir hicran sözünün
kalblere yansıyan
sitem dolu pişmanlıkları
değilmi
öfke nefret
sevilmeyen kelimeler
ama oluyor
çıkıyor ağızdan bir kere
pişmanlık veriyor bin kere
sevenler gelmiyor geriye
insanı döndürüyor deliye
osman karahasanoğlu
TÜM YORUMLAR (3)