Ayrılık Her daim Şiiri - Atila Yalçınkaya

Hissedilir yeniden yüreğimde ayrılık
Mahkumuyuz artık mesafelerin.
Sana küs sanırsın bütün bir varlık
Farkı yok renklerin, gün gecelerin.

Hayat durağandır zamansa tembel
Yakıyor ayrılık aşkının narı.
Düğümlenir boğaz, tek cümle “ dön gel “
Tavına koyuyor ayrılık harı.

Tadı yok severek içtiğin çayın
Eziyet oluyor yudumlar canda
Anlamı yok günün haftanın ayın.
Anladım alnıma değen bir damga.

Eziyet bu imiş gerisi yalan
Gönül tahtlarına vurulan darbe
Tarifi çınardır öyle yıkılan
Tüfeksiz silahsız çıkılan harbe.

Herkesin ahı var bu ayrılıkta
En büyük vebal bu başka arama
Her dem ümidimiz daima Hakta
Merhemi tuz eder doktor yarama

Eziyet nedir ki al sana çile
Yunus’un makamı alasına denk
Ayrılık bizarı getiren dile
İnsanı mum eden çileli ahenk.

Ayrılık bu imiş sabrın zamanı
Devşirir insana tatlı meyveyi
Gönülde ne gönül derdin mekanı
Ayrılığı bilen bilir her şeyi

Nebiden ayrılık gülden ayrılık
Hasret eritmiştir delidir maşuk
Bin bir çeşit olur türlü ayrılık
Kimini del eder kimini aşık.

Atila Yalçınkaya